Odpowiedź:
SZTUKA ROMAŃSKA
Nazwa pochodzi z łacińskiej Rzymu - Roma i oznacza jej podporządkowanie rzymskiej władzy kościelnej.
Architektura romańska rozwijała się od X – XIII wieku .
Główne cechy to:
1) Masywne, ale bardzo niskie budowle, często dość długie,
2) Małe okna bez szyb (czasem używano innego materiały, choćby pęcherzy zwierząt),
3) Ciosany kamień był budulcem,
4) Tym stylem budowano głównie:
- Budynki mieszkalne,
- Ratusze,
- Kościoły (które stanowiły zdecydowaną większość budowli stylu romańskiego ),
5) Funkcją stylu romańskiego była funkcja obronna.
Przykład: W obliczu zagrożenia całe miasteczko chowało się do małej, kamiennej budowli, a przez małe okienka mogli atakować przeciwników, którym było bardzo ciężko trafić w tak małe otwory.
Kościół romański to budynek złożony z prostych brył (prostopadłościanów, walców, ostrosłupów) o surowym, ciężkim i monumentalnym charakterze. Grube mury i wąskie otwory okienne i drzwiowe, masywne wieże, podkreślają obronność założeń.
Plan, zwany inaczej rzutem, przypomina krzyż. Oś pionową tego krzyża stanowi nawa główna, przechodząca w miejsce ołtarzowe zwane prezbiterium, zakończone prosto albo też półkolistym wgłębieniem, zwanym absydą.Nawa główna wraz z prezbiterium składa się zawsze z pewnej liczby (np. pięciu lub siedmiu) kwadratów o długości boków równej odstępom między filarami. Identyczne w wymiarach kwadraty tworzą ramiona krzyża, czyli nawę poprzeczną, zwaną transeptem. Do nawy głównej przylegają z obu stron nawy boczne - po jednej w kościele trójnawowym, po dwie w kościele pięcionawowym. Szerokość naw bocznych równa się połowie boku kwadratów tworzących nawę główną.
