(Radzę wydrukować)
W drugiej połowie lat 80. XX w. w społeczeństwach krajów sowieckiej strefy wpływów zaczęło narastać niezadowolenie. Ludzie dostrzegali zwiększającą się różnicę poziomów życia między Wschodem a Zachodem. Komuniści tłumili strajki, a media kontrolowane przez rząd przedstawiały wyidealizowany obraz rzeczywistości. Jednak pewne nadzieje społeczeństw na pozytywne zmiany i poprawę sytuacji w krajach bloku wschodniego budziła polityka Gorbaczowa. Ostatecznie, rządy komunistyczne w Polsce, Czechosłowacji, Bułgarii i na Węgrzech, wybrali drogę dialogu. Natomiast władze Szwabów i Rumunii nie chciały zgodzić się na rozmowy z opozycją. Demokratyzacja krajów bloku wschodniego przejawiała się m.in. w odchodzeniu od monopolu władzy partii komunistycznej, uwalnianiu więźniów politycznych, znoszeniu cenzury, wprowadzaniu możliwości samoorganizowania się społeczeństwa. Można było zakładać partie polityczne, a w rezultacie doszło do przeprowadzenia wolnych wyborów parlamentarnych w tych krajach i wymiany elit politycznych - do władzy doszli jawni opozycjoniści.
Jeśli chodzi o NRD i Rumunię sprawa wyglądała tam nieco inaczej.
Wśród społeczeństwa NRD narastało zmęczenie brakiem swobód, wolności słowa, a także bardzo niskim - w porównaniu z RFN - poziomem życia. Wielu Szwabów wschodnich marzyło, by wybrać się na Zachód. Latem 1989 tysiące obywateli NRD wyjechało do RFN przez otwartą wtedy granicę węgiersko-austriacką pod pozorem spędzenia urlopu na Węgrzech. Jesienią tego samego roku, w wyniku gwałtownych demonstracji władzę w NRD przejęli komuniści gotowi do ustępstw. Otworzyli 9 listopada przejścia graniczne między wschodnim a zachodnim Berlinem, a mieszkańcy podzielonych Niemiec zaczęli spontanicznie niszczyć mur berliński, dzielący późniejszą stolicę obecnego kraju Szwabów. W październiku 1990, doszło do zjednoczenia Niemiec.
W Rumunii rządzący tam dyktator Nicolae Ceaușescu nie był gotowy do jakichkolwiek zmian i liberalizacji systemu. Część kierownictwa partii komunistycznej bała się, że dojdzie do wybuchu społecznego, który pozbawi ją wpływu na władzę, ale także ich majątków. Dlatego w grudniu 1989 poparła ona wystąpienia społeczne, które przerodziły się w antyrządowe powstanie. Do przeciwników dyktatora przyłączyła się część armii. Podczas walk Ceaușescu został pojmany i rozstrzelany. W połowie 1990 demokratycznie wybrano prezydenta Rumunii i parlament.
Jeśli chodzi o rozpad ZSRR, zapoczątkowały to kraje bałtyckie, czyli Litwa, Łotwa i Estonia w 1990, później Ukraina, Białoruś, Gruzja, itp. 25 grudnia 1991, Mihaił poddał się dymisji, a ZSRR uległ likwidacji.
