LIST DO KOCHANEJ MAMY
Mamo, wiem, że każdy się o mnie martwił, ale zapewniam że trzymam się dosyć dobrze... przynajmniej jak na warunki atmosferyczne panujące w Rosji. Słuchaj... jest bardzo ciężko. Codziennie nasz wódz rozkazuje nam chodzić całe dnie, jeśli nie walczymy oczywiście po drodze. W drodze padamy jak muchy, wódz jest przyodziany w ciepłe ubrania, a my? Jest nam niesamowicie ciężko chodzić w takim mrozie w takich odzianiach.
Jeśli chodzi o miejsce, gdzie obecnie się znajdujemy to jakieś wioski w promieniu stu kilometrów od Moskwy. Armia czuje się fatalnie, lecz mamy popęd do walki i zachowujemy ducha. Każdemu jest zimno, brakuje nam racji żywnościowych...
Walczyliśmy dzielnie od samego początku wojny w okolicach Mińska, potem poszedlismy jeszcze dalej, tak jak mówiłem obecnie znajdujemy się jakieś sto kilometrów od Moskwy.
No cóż, musimy iść dalej, to co napisałem to miałem napisać. Pozdrow Natalke, jak wrócę to zabiorę ją na bardzo długi spacer z koniem. Módl się za mnie.
