Kochana Pani Różo!
Bardzo pragnę Ci napisać ten list, żeby powiedzieć w nim to co czasem nie daje rady powiedzieć słowami. Niezwkle ważna jest to dla mnie kwestia, więc proszę Cię przeczytaj.
Dzięki pani stałem się osobą, która nie jest tylko chorobą. Przeżyłem całe swoje życie i jestem za to bardzo niezwkle wdzięczny. Sądze nawet, że gdyby nie Pani nie byłbym tą osobą na końcu jaką jestem. Jestem teraz niezwykle słaby, ale to dobrze, to znaczy, że moje długie życie dobiega końca, a wszystko wreszcie musi. Chciałem też powiedzieć, że na pewno nastąpi smutek po mojej śmierci, ale proszę nie bądź w niej za długo, ponieważ czuje się spełniony już teraz. Mimo, że bardzo będę tęsknić, odwiedzę Boga i postaram się z nim zaprzyjaźnić.
Dziękuję Ci za wszystko, Pani Różo, za odwagę, za życie i za to że Pani po prostu jest
Oskar
