Odpowiedź:
Na obszarze starożytnej Mezopotamii zarówno w miastach państwach jaki wielkich imperiów panował ustrój monarchiczny władze sprawował król będący zarazem najwyższym wodzem sędzią i kapłanem.
Władcęuznawano za przedstawiciela bogów na ziemi jego rządy wspierali urzędnicy i kapłani.
Pozycja polityczna Króla w dużym stopniu zależała od siły jego armii.
Ważną rolę w życiu społecznym i ekonomicznym Mezopotamii odgrywali kapłani. Poza organizacją kultu gromadzili oni duże majątki świątynne (między innymi pola uprawne, zakłady rzemieślnicze oraz zajmowali się handlem). Realizowali wielkie przedsięwzięcia budowlane.
Społeczeństwo było zróżnicowane i zhierarchizowane. W okresie starobabiloński istniały trzy grupy - pełnoprawni obywatele (zróżnicowana grupa, do której należeli przedstawiciele warstwy panującej, mieszkańcy miast, Chłopi), "ludzie Królewscy" (mieli wolność osobistą służyli u króla) oraz niewolnicy
Wyjaśnienie:
