Zasady ortograficzne stosowane w przypadku wymienionych wyrazów:
- poszedłby, należało by, można by, czytać by - jeśli orzeczenie jest czasownikiem w formie osobowej, przyrostek -by stosuje się łącznie, natomiast jeśli orzeczenie jest formą bezosobową czasownika, -by stosuje się osobno.
- nieład, nieporządek, niewysoki, niezgrany, niezgrabnie - partykuły nie używamy łącznie m.in. z rzeczownikami (poza wyraźnym zaprzeczeniem w zdaniu, jak np. nie mysz zjada kota, lecz kot zjada mysz), z przymiotnikami w stopniu równym (np. nieciekawy), a także z przysłówkami pochodzącymi od przymiotników. Wyjątkiem od tej ostatniej reguły, tak jak w przypadku rzeczowników, będzie zastosowanie z przysłówkiem w zdaniu wyraźnego zaprzeczenia (pogoda była nie brzydka, ale wręcz paskudna!).
- nie idę, nie wyższy, nie zgrabniejszy - partykułę nie stosuje się osobno m.in. w przypadku czasowników i przymiotnikami w stopniu wyższym i najwyższym.
- rżysko, lżej - po literach l, ł, r, n stosuje się ż
- schody, schizma, schizofrenik - po literze s zawsze następuje ch, a nie h, chyba że mamy do czynienia z przedrostkiem fis- lub dys- (np. dyshonor)
- hak, hamak, hamulec, Helena, wahadło - brak zasady, pisownia do zapamiętania. W przypadku wyrazu Helena stosujemy również pisownię dużą literą, ponieważ jest to imię.
- Benda (??) Jeśli chodzi o nazwisko, to oczywiście te zawsze piszemy wielką literą.
- montaż - wyrazy obce rodzaju męskiego, zakończone -aż, a jednocześnie oznaczające wykonywaną czynność, piszemy z literą ż
- głodówka - w przypadku końcówki -ów, -ówka lub -ówna zawsze stosuje się ó (wyjątki to: wsuwka, skuwka i zasuwka). Wyraz głodówka wymienia się również na głodować, a przy wymianie na o zawsze stosujemy ó
- Wszechświat - zarówno pisownia z dużej, jak i małej litery jest poprawna. Jeśli chodzi o literę ch, jest to jeden z wyrazów do zapamiętania, bez wyraźnej reguły ortograficznej.
Co to jest ortografia?
Ortografia (inaczej pisownia) to wszelkie przepisy, które określają zapis słów w danym języku przy użyciu liter alfabetu bądź też innych symboli, zaakceptowane i powszechnie stosowane przez osoby używające danego języka na co dzień.
