Fragment pamiętnika Pandory, w którym opiszemy historię szkatuły z jej perspektywy
Pamiętnik Pandory
Piątek, 22 kwietnia.
Od czasu jak poślubiłam Epimeteusza, zawsze chciałam otworzyć tę tajemniczą szkatułkę, jaką otrzymałam od Hermesa. Była taka piękna i powabna. Dziś dowiedziałam się, dlaczego mój mąż zawsze mnie od tego powstrzymywał. Kiedy w końcu udało mi się go namówić, abyśmy otwarli jej wieko, wydarzyły się straszne rzeczy. Kiedy tylko Epimeteusz zerknął do środka, zaczęły stamtąd wychodzić długie, jadowite węże i okropnie wyglądające pająki. Byłam przerażona! Niestety to nie był koniec! Tuż za nimi ze środka wyleciała dziwna, mglista postać kobiety. Tego już było za wiele. Szybko zatrzasnęłam puszkę, aby nie udało jej się z niej uciec całkowicie. Właśnie się dowiedziałam, że od czasu tego wydarzenia na świecie zaczęły pojawiać się dziwne choroby, a ludzi dotykać niespotykane wcześniej nieszczęścia. Mam nadzieję, że to nie wina szkatułki. Co za dzień!
O czym należy pamiętać, pisząc pamiętnik:
