Odpowiedź :
Oczekiwania stawiane w oświeceniu artystom, ograniczały możliwość ekspresji, w oświeceniu nawiązywano głównie do antyku oraz sztuka oświecenia musiała pokazywać odpowiednie postawy, takie jak, chociażby optymizm, czy krytycyzm.
W oświeceniu wysoko ceniony był racjonalizm, przez co artyści musieli uznawać rozum za jedyne i konieczne narzędzie poznania świata.
Antyk, czyli czasy starożytnej gracji i Rzymu, przez co artyści musieli nawiązywać do tych czasów.
W oświeceniu ludzie kierowali się przede wszystkim rozumem, więc również dzieła musiałyby takie, aby ludzie je zrozumieli, wybicie się z tych ram skutkowało niezadowoleniem z dzieł artysty.
Optymizm był to pogląd, w którym uważano świat za najlepszy z możliwych, a życie jest dobre.
Krytycyzm była to zdolność rozsądnej i pozbawionej emocji oceny otaczających zjawisk i ludzi.