Jedzie konik, mały konik, podkówkami głośno dzwoni, źdźbła omija i łodygi, pędzi z wiatrem na prześcigi przez zielony miesiąc maj! Patataj, patataj, patataj, patataj! Dzwoni, dzwoni pod niebiosy i tratuje krople rosy. Jedź, koniku, jedź z kopyta tam, gdzie jaskrów kwiat rozkwita, przez gęstwinę trawy gnaj!