Unia z Litwą w XIV wieku była to unia w Krewie zawarta w 1385 r. Była to tylko unia personalna. Okolicznościami jej zawarcia były brak mężczyzny na tronie Polski oraz posiadanie wspólnego wroga zakonu krzyżackiego, którego potęga rosła w tym czasie w siłę, obojgu zależało również na lepszej wymianie handlowej między państwami. Również przez tę unię Król Polski i Litwy Władysław Jagiełło przyjął chrzest.
Unia z Litwą w XVI wieku była to unia lubelska zawarta na sejmie walnym w Lublinie w 1569 r. Była to unia realna, na mocy której oba państwa połączyły się w jedną Rzeczpospolitą Obojga Narodów. Zawartą ją, ponieważ na tronie Polski panował obecnie Zygmunt II August, który był bezpotomny, w związku, z czym na tronie Polski znowu miało zabraknąć króla oraz Wielkie Księstwo Litewskie bało się toczyć wojny z Carstwem Rosyjskim, więc szukało sposobu na zwiększenie swojego bezpieczeństwa.
Obecnie taka unia nie mogłaby powstać, oba kraje za dużo różni, waluta, która wpływa na całą gospodarkę, język, jakim posługują się oba narody oraz przywiązanie mieszkańców do swojej ojczyzny.
Unia personalna, czyli oba państwa łączył tylko władca.
Unia realna, oba państwa łączył nie tylko władca, ale także instytucje państwowe, terytorium oraz jedno prawo działające w całym państwie.
