#include <iostream> <- dyrektywa preprocesora, dodaje całą zawartość biblioteki "iostream" do tego pliku
using namespace std <- używanie przestrzeni nazw "std", czyli biblioteki standardowej, nie trzeba potem przed elementami tej biblioteki dopisywać "std::"
int main() <- deklaracja funkcji wejściowej main, musi znajdować się w każdym programie
float a, maks <- deklaracja zmiennych "a" i "maks" jako zmiennoprzecinkowe (float)
maks = 0 <- przypisanie wartości "0" do zmiennej "maks"
cout < "Podaj kolejne dlugosci skokow:" << endl <- wyświetlenie do standardowego wyjścia (standard output) tekstu w cudzysłowach, a endl dodaje nową linijkę
cin >> a <- użytkownik wprowadza wartość zmiennej "a" przez standardowe wejście (standard input)
while (a!=0) <- pętla która będzie trwać dopóki "a" jest inną liczbą niż "0", czyli jeżeli użytkownik poda coś innego niż 0 będzie mógł cały czas wpisywać
if(a>maks) maks=a; <- jeżeli "a" jest większe od "maks" (czyli zadeklarowane wyżej 0) przypisz wartość "a" do "maks". Końcowo maks b
cin >> a <- wpisz ponownie "a"
cout << "\nNajdluzszy skok: " << maks << " m" << endl <- "\n" zadziała tak samo jak endl czyli zrobi nową linijkę. Cała ta linijka napisze jaki był najdłuższy skok z poprzednio podanych
return 0 <- musi być dodany w każdej funkcji która coś zwraca, 0 oznacza że nie było żadnego błędu.
Podsumowanie całego programu:
Będzie pytał o podawanie dystansu skoków dopóki nie wpisze się "0", po wpisaniu 0 napisze jaki skok z wcześniej podanych był najdłuższy
