Odpowiedź:
Pan Twardowski: legenda polskiego Fausta
W jednej z ksiąg Twardowski dopatrzył się wzmianki o przywoływaniu diabłów i postanowił wykorzystać zdobytą wiedzę w praktyce. Tak udało mu się przywołać diabła, a następnie rozpocząć z nim rozmowę na temat czarów. Szlachcic zdradził się przed czartem ze swojego pragnienia uprawiania prawdziwej magii, a ten przyznał, że może spełnić jego życzenie - o ile tylko mężczyzna zdecyduje się podpisać cyrograf i na jego mocy sprzedać mu duszę. Z początku w umowie miał się znaleźć zapis o przekazaniu duszy po śmierci Twardowskiego, jednak szlachcic zaproponował, że odda ją diabłu, gdy tylko znajdzie się w Rzymie, do którego niebawem planuje wyjechać.
Czart przystał na nowy warunek - ucieszony, że tak mu się poszczęściło i obiecał wspomagać swoimi czarami wszystkie działania człowieka. Nie wiedział jednak, że szlachcic wcale nie ma zamiaru odwiedzać Rzymu. Co gorsza, zamiast wykorzystywać czary do niecnych uczynków, Pan Twardowski zaczął czynić dobro, co zupełnie się diabłu nie podobało. Tymczasem szlachcic podróżował po kraju, uzdrawiając innych. Udało mu się również wygonić zjawy z domu burmistrza Bydgoszczy, a jemu samemu przywrócić młodość. Swoimi zdolnościami Pan Twardowski zainteresował nawet Zygmunta Augusta, który zaprosił go na swój dwór.
Tymczasem diabeł popadał w coraz większy gniew. Nie chcąc w nieskończoność pomagać Panu Twardowskiemu starał się wymyślić sposób, by wreszcie zwabić go do Rzymu. Ostatecznie zjawił się przed nim pod postacią chłopa i poprosił o pomoc dla swojej chorej matki. Szlachcic udał się wraz z nim, a ten wprowadził go do karczmy. Na miejscu zaś okazało się, że nazwano ją "Rzym". Wtedy też czart pochwycił go i zażądał jego duszy. Pan Twardowski nie chciał się jednak poddać bez walki. Wznoszony coraz wyżej i wyżej, zaczął się modlić do Matki Świętej. W końcu diabeł osłabł i wypuścił go z łap. Spadający szlachcic trafił na Księżyc i tam już pozostał, aż do dziś.
