Odpowiedź:
W wierszu poetka zawarła problem ludzkiej egzystencji na tle ważnych wydarzeń historycznych. Utwór pochodzi z tomu " Wołanie do Yeti". Rok wcześniej miały miejsce tragiczne wydarzenia czerwcowe w Poznaniu oraz październikowe na Węgrach. Właśnie do węgierskiego zrywu antykomunistycznego nawiazala Szymborska w Rehabilitacji, chociaż, że względów cenzuralnych słowa " Węgry" , " październik" czy " rewolucja" nie pojawiają się w utworze ani razu. Wiersz traktuje o krzywdzie, jakiej doznają ludzie, ktora na zawsze pozostawia trwały ślad w ich pamięci i duszy. Poetka odwołuje odwołuje to do całej spuścizny literackiej i kulturowej naszej cywilizacji: do mitologii greckiej ( " ja Syzyf przepisany do piekła poezji") oraz Szekspira (" Biedny Jorik"- bohater jednego z monologów Hamleta). Podmiot liryczny prowadzi monolog skierowany do nieżyjącego od lat Jorika, podkreślając cala jego ufność i niewinność. Z utworu przebija smutna refleksja nad zgubieniem i znikomością człowieka w świecie. Słowem kluczem wydane się być w przypadku " wieczność" rozumiana jako dar, który można otrzymać od drugiego człowieka, ale można też utracić: " Umarłych wieczność dotąd trwa,/ dojadę pamięcią się im płaci. Dziś o wieczności więcej wiem:/ można na dawajć i odbierać". Czlowiek ma ogromną siłę możne niszczyć i tworzyc legendy, jest jednocześnie bezbronny wobec historii i czasu, jaki nieustannie upływa w procesie istnienia świata. Ludzie włączamy o sowiecką interwencją byli w komunistycznych środkach masowego przekazy nazywanymi bandytami, mordercami i zdrajcami, odmawiano im wszelkiej czci i godności. Piszę o tym Szymborska - " Kogo nazwano zdrajcą- ten razem z imieniem ma umierać".
