zastanawia się nad samobójczą śmiercią swojego przyjaciela. Jest bardzo zagubiony, nie potrafi sobie poradzić ze sprzecznymi uczuciami, dlatego wzywa o pomoc Boga
"Boże! Zdejm z mego serca jaskółczy niepokój, Daj życiu duszę i cel duszy wyprorokuj"
W scenie 1 Kordian, 15-stoletni młodzieniec, leży pod wielką lipą na wiejskim dziedzińcu i zadumany wspomina samobójczą śmierć kolegi i rozmyśla nad sensem życia.
