Odpowiedź:
Bezpośrednim i wygodnym pretekstem dokonania rozbioru stała się nieudana próba porwania 3 listopada 1771 króla Stanisława II Augusta przez spiskowców, związanych z konfederatami barskimi. Wszystkie trzy dwory rozpętały kampanię, jakoby był to dowód na niezdolność Rzeczypospolitej do utrzymania porządku i jedności wewnętrznej oraz że jej stan anarchii jest zagrożeniem dla trzech sąsiednich państw. Pierwszą próbą porządkowania spraw wewnętrznych państwa była uchwała sejmowa zlecająca byłemu kanclerzowi Andrzejowi Zamoyskiemu ułożenie praw sądowych. Powołana przez niego komisja, złożona z ludzi światłych i odważnych, przygotowała kodeks, w którym obok spraw sądowych znalazły się (za aprobatą króla) ważne postanowienia na korzyść mieszczan i chłopów, z równoczesnym ograniczeniem praw Żydów do prowadzenia handlu oraz duchowieństwa odnośnie do nabywania dóbr ziemskich. Niestety, za sprawą Stackelberga sejm odrzucił projekt kodeksu. Podobnie dalsze próby poprawiania polskiego ustawodawstwa spotkały się ze sprzeciwem opozycji, dla której głównym argumentem był fakt, że propozycje były wysuwane przez znienawidzonego króla i Radę Nieustającą.
