Cytat „człowiek to brzmi dumnie“ z całą pewnością nie dotyczy wszystkich bohaterów „Quo vadis“.
Na czele wysuwa się Neron, okrutny cezar, pusty człowiek, w którego towarzystwie nikt nie mógł czuć się bezpiecznie, gdyż był nieobliczalny. Z jego rozkazu podpalono Rzym, a później prześladowano i mordowano chrześcijan.
Kolejny to Chilon, który był człowiekiem przebiegłym, nie wahającym się przed zdradą, byle tylko osiągnąć korzyści. Sprawca np. nieszczęść Glaukusa.
Do tego grona można zaliczyć również Tygiellina, zausznika Nerona, który nadzorował igrzyska, w trakcie których zabijano masowo chrześcijan,. On też kazał wyrwać Chilonowi język, kiedy ten nie chciał się zaprzeć nowej wiary.
