Częściowo zgadzam się z przekonaniem męża, że proza życia zabija poezję.
Nasze codzienne obowiązki i rutyna mogą nas odciągnąć od poetyckiej fantazji i twórczych natchnień. Czynią nasze życie pozbawionym sensu i wzniosłych uczuć.
Tak niewątpliwie czuje się Mąż w swoim związku z Żoną. Spotkanie Zjawy Kochanki, która może też być utożsamiana z uosobieniem poezji ponownie budzi w Henryku zapomniane emocje poety. Wiele przypadków pokazuje, że to ważne wydarzenia w życiu poetów pociągają ich do tworzenia dzieł. W przypadku wielu bohaterów Mickiewiczowskich na ich losy wpływa ucieczka ich autora na emigrację. Wielu artystów jak na przykład Krzysztof Kamil Baczyński czy Tadeusz Gajcy piszą pod wpływem wojennych wspomnień.
Nie możemy jednak zapominać o autorach, którzy w prozie dnia codziennego również potrafią odnaleźć piękno. Potrafią opisać codzienną rutynę niczym coś niezwykłego. Przykładem może tu być proza Zbigniewa Herberta.
Podsumowując, proza życia może zabić poezję jednak prawdziwi poeci potrafią odnaleźć w sobie poetyckie natchnienie niezależnie od warunków w jakim przyszło im żyć.
Pisząc naszą odpowiedź warto podzielić ją na następujące części:
