Wyjaśnij na czym polega różnica w sposobie , w jaki autorzy obu tekstów określają, kto w Polsce należy do inteligencji.




Tekst 1


Idąc śladem definiowania pozycji społecznej przy pomocy pozycji zawodowej, kategoria ta obejmuje lekarzy, prawników , dziennikarzy, literatów naukowców, nauczycieli szkół średnich, inżynierów , przedstawicieli świata artystycznego i osoby duchowne. Przynależność do inteligencji związana jest zatem z wykonywaniem złożonych ról zawodowych, wymagających na ogół wyższego wykształcenia(chociaż nie jest to warunek konieczny),i realizacją ważnych funkcji społecznych: tworzenia i podtrzymywania kultury, wartości materialnych, rozwijania nowych technologii, organizowania życia społecznego i sprawowania władzy organizacyjnej.




Tekst 2




Nie sposób jednoznacznie zdefiniować inteligencji, najlepsze (…) określenie mówi , że inteligent to człowiek, którego inteligencja uznaje za inteligenta. (. ) by stać się częścią inteligencji , trzeba zdobyć jej uznanie, a proces kooptacji (tzn. Przyjmowania) nie jest jasno skodyfikowany. Inteligent to przynależność do określonego, choć często nie formalnego środowiska i styl życia, snobizm kulturowy. To przywiązanie do etosu, którego istotna część polega jednocześnie o wyjątkowości i uniwersalności inteligenckiej misji, dającej prawo do mówienia w imieniu całego społeczeństwa, ale też do edukowania tego społeczeństwa zgodnie z pewnym, zdefiniowanym oczywiści prze z inteligencję, kanonem. Dlatego dominujące wzorce kulturowe, czczeni bohaterowie narodowi pochodzą z inteligenckiego, a nie np. Chłopskiego repertuaru.


Odpowiedź :

Kto należy do inteligencji?

różnice w postrzeganiu autorów teksów źródłowych:

  • Autor tekstu 1 określa, że inteligencja utożsamiana jest z wykonywanym zawodem, który wymaga wyższego wykształcenia.
    Inteligent powinien spełniać ważne funkcje społeczne np. organizować życie kulturowe lokalnej społeczności.
  • Autor tekstu 2 określa, że inteligencja to złożona struktura społeczna i niezbędne jest uznanie w szeregach inteligentów.
    Inteligencja jest bowiem stylem życia i realizacją etosu panującego wśród wybranej grupy społecznej.

Inteligencja to jedna z warstw społecznych, szczególnie rozpowszechniona w Europie Wschodniej XIX wieku.
Grupa to osiągała wysokim poziom kulturalny i społeczny.