Przed wprowadzeniem stanu wojennego, w Polsce panował kryzys społeczny i gospodarczy. Brakowało towarów, ceny, w tym artykułów spożywczych były bardzo wysokie. Społeczeństwo domagało się przeprowadzenia też wolnych wyborów.
Wprowadzenie stanu wojennego wg ówczesnej władzy:
- zapobiegło interwencji zbrojnej Państw Układu Warszawskiego
- ustabilizowało sytuację w kraju
- zahamowało anarchię i przywróciło państwu bezpieczeństwo
- zapobiegło eskalacji konfliktów i rozruchom społecznym
- przywróciło rządowi możliwość prowadzenia polityki gospodarczej obciążonej ciągłymi strajkami
Stan wojenny zdaniem opozycji:
- wzbudził w społeczeństwie obawy przed zbrojną interwencją interwencją obcych państw, co nie było prawdą
- aparat partyjny odzyskał władzę
- pogłębiła się zła sytuacja gospodarcza kraju i zapanowały złe nastroje społeczne (zniechęcenie i przygnębienie)
- zdławiono opozycję (internowania)
Wojciech Jaruzelski, wprowadzając stan wojenny działał tak naprawdę w interesie Związku Radzieckiego. Władze radzieckie, wg aktualnej wiedzy, nie miały w planie zbrojnej interwencji na terenie Polski. Chciały, by polskie problemy rozwiązywano wewnątrz kraju. Widmo zbrojnej interwencji było tylko straszakiem. Zryw społeczny został stłumiony własnymi rękami. Niemniej jednak, gdyby rzeczywiście istniało zagrożenie użycia siły przez wojska Układu Warszawskiego (czego jednak nie można na pewno wykluczyć), to wprowadzenie stanu wojennego było nie najgorszym scenariuszem. Był to wybór "mniejszego zła". Jednakże był to, mimo wszystko, zło. Pochłonęło wiele ofiar (górnicy z kopalni Wujek) i wyrządziło wiele krzywd - robotnicy zostali pozbawieni pracy, przymusowi uciekinierzy wyjechali za granicę.
Stan wojenny trwał w Polsce od 13.12.1981 r. do 22.07.1983 r. Został wprowadzony przez gen. W. Jaruzelskiego. Faktyczna władza w Polsce przeszła w ręce wojska.
