Mao Zedong postawił sobie za cel przeprowadzenie reformy gospodarczej i mentalnej w Chinach. Uznał, że komunistyczne Chiny powinny opierać się na armii, rządzie i partii. Przeprowadził kolektywizację wsi, tworząc komuny zwalczające zbyt, jego zdaniem, bogatych oraz chrześcijan, który uważał za agentów zachodu. Opracował i wykonał plan rewolucji kulturalnej polegającej na skomunizowaniu Chin i zwalczaniu objawów kontrrewolucji. Swoje założenia umieścił z tzw. czerwonej książeczce, która stała się swego rodzaju przewodnikiem. By zwalczyć tzw. czterech starych, tj. poglądy, zwyczaje, kulturę i obyczaje, posuwano się do szykan, a nawet samosądów. Niszczono dzieła i zabytki z czasów starożytnych Chin.
Wśród społeczeństwa prowadził antyprawicową kampanię.
Ściągał na teren kraju intelektualistów i naukowców, ale tylko przychylnych władzy. Dzięki nim powstawały nowe gałęzie przemysłowe oraz następował wzrost gospodarczy. Jednocześnie kraj popadał w międzynarodową izolację, a cała błyskawiczna reforma nazywana "wielkim skokiem" zakończyła się w efekcie klęską. W kraju zapanował głód, między innymi poprzez nieodpowiedzialną politykę rolną (kazus wróblowy - wybicie wróbli jako przyczyny niskich plonów zbóż doprowadziło do wzrostu liczby szkodników i całkowitego zniszczenia upraw).
Mao Zedong (1893-1976) był komunistycznym dyktatorem Chin, twórca tzw. maoizmu - połączenia marksizmu z tradycją chińską.
Douglas Mc Arthur po zakończeniu wojny, stał się wielkim orędownikiem Japonii. Pragnął, by kraj ten jak najszybciej odbudował się po zniszczeniach wojennych. Chciał reform, ale takich, które zachowają charakter państwa. Optował za pozostaniem cesarza na tronie. Był gorącym zwolennikiem współpracy Stanów Zjednoczonych z Japonią dla osiągnięcia wspólnych celów. Za jego sprawą przeprowadzono demilitaryzację Japonii, a także wprowadzono zasady demokratycznego państwa. Stało się to podwaliną do przyszłego statusu Japonii jako mocarstwa. Pomimo tego, że posiadał szerokie uprawnienia (rozwiązywanie parlamentu, zmiany urzędników), nie używał ich nigdy na niekorzyść Japonii. Przywrócił swobody obywatelskie, także dla kobiet, zlikwidował tajna policję polityczną, zniósł cenzurę, a także rozprawił się z nacjonalizmem. Chłopów uczynił właścicielami ziemi.
Jego reformy pomogły Japonii rozwinąć się i stać potęgą na arenie międzynarodowej. Zrobił to przy poszanowaniu kultury i charakteru kraju.
Douglas Mc Arthur był generałem amerykańskim, który po zrzuceniu bomb atomowych na Japonię, przyjął kapitulację Japonii i stanął na czele wojsk okupanta.