Najlepiej ilustruje ideę mesjanizmu scena V czyli „Widzenie księdza Piotra“. Scena ta tłumaczy sens klęski i cierpienia narodu polskiego oraz ukazuje jego szczególną rolę w dziele zbawienia świata od tyranii. Ilustruje ona koncepcję mesjanizmu polskiego, czyli międzypowstaniowej filozofii, której naczelną myślą jest to, że Polacy to naród wybrany, aby przez własną mękę i śmierć wybawić inne narody od tyranii a potem, na wzór Chrystusa, zmartwychwstać. Jest to rola narodu polskiego, jaką ukazuje księdzu Piotrowi Bóg w jego widzeniu. Musi niczym Chrystus przejść tę samą drogę, dlatego pojawia się tu wiele chrześcijańskich symboli i odwołań do Biblii. Herod to tyran zabijający polskie dzieci, ale jedno z nich ocalało z rzezi jak Chrystus, i to właśnie ono będzie wskrzesicielem narodu, a nazywać się będzie "czterdzieści i cztery". Tymczasem naród polski będzie osądzony przez Europę - tu Gal (czyli Francja) ukształtowana jest na podobieństwo Piłata, który „umywa ręce”, lecz wydał wyrok. Naród zostaje przybity do krzyża, którego ramiona symbolizują trzech zaborców. U jego stóp, na wzór Matki Boskiej, opłakuje Naród matka Wolność. Rani go w bok żołdak Moskal.
Losy narodu polskiego ukazane na wzór dziejów Chrystusa, gdzie poszczególne elementy znajdują swoją analogię dlatego wizja ks. Piotra jest literacką realizacją koncepcji: „Polska Chrystusem narodów”.
