Arystoteles mógł przyjąć koncepcję anamnezy i nieśmiertelności duszy jednak tego nie zrobił.
Jego własne doświadczenia w pracy z dziećmi przekonały go do tego, że ludzie rodzą się z czystym, niezapisanym umysłem. Uważał, że platońska teoria Anamnezy nie może być prawdziwa ponieważ zauważył on, że dobrzy nauczyciele są w stanie przekonać swoich uczniów niemal do wszystkiego, a zdobywane z czasem doświadczenia wywodzą się z naszych działań, a nie "ukrytej pamięci".
Anamneza to w filozofii sposób poznania przez przypominanie, niezależny od tego co doświadczamy.
Zgodnie z teorią nieśmiertelności naszej duszy, poprzez anamnezę przypomnieć możemy sobie nasze doświadczenia z wcześniejszego życia.
Warto pamiętać aby swoją odpowiedź podzielić na następujące części:
- wstęp - gdzie postawimy naszą tezę. Przykładowo: Arystoteles nie mógł przyjąć koncepcji anamnezy i nieśmiertelności duszy,
- rozwinięcie - gdzie napiszemy nasze argumenty potwierdzające tezę,
- zakończenie - gdzie podsumujemy naszą wypowiedź i odniesiemy się do prawdziwości tezy. Przykładowo: Na podstawie powyższych przykładów widzimy, że Arystoteles nie zgadzał się z teoriami nieśmiertelności duszy i anamnezy.
