Tadeusz Soplica - syn Jacka Spolicy, jest bratankiem Sędziego, ukochanym Zosi. Młody chłopak, wyjechał na studia i wrócił do Spolicowa. Chciał pojedynkować się z Hrabią. Stał się obiektem westchnień Telimeny. Prawie został skrzywdzony przez niedźwiedzia. Zakochał się w Zosi.
Sędzia Spolica - brat Tadeusza, gospodarz w dworku w Spolicowie, jest dosadnym przykładem polskiego szlachcica, kultywuje i podtrzymuje polskie tradycje. Opiekuje się młodym Tadeuszem, jest jego wujkiem.
Ksiądz Robak - jest nim dawny Jacek Spolica. Pełnił funkcję emisariusza, który przeniósł wiadomości pomiędzy zaborami. Dbał o Tadeusza pod przykrywką znajomego jego ojca. Zachęcał mieszkańców Spolicowa do walki, planował organizować powstanie. Uwolnił szlachtę polską związaną przez Moskali. Uratował Hrabiego i Tadeusza zabijając niedźwiedzia. Podczas jego ostatnich oddechów wyznaje Gerwazemu kim tak na prawdę jest i zyskuje jego przebaczenie. Jest pokorny, pełen skruchy. Jego imię "Robak " ma świadczyć o uniżeniu wobec Boga i całego świata. Robak jako coś marnego, małego.
Telimena- jedna z niewielu kobiet na dworze w Spolicowie. Opiekunka Zosi. Zauroczyła się w Tadeuszu. Była związana z Petersburgiem. Kobieta w dojrzałym wieku.
Zosia - młoda dziewczyna, córka Ewy Horeszki i wnuczka Stolnika Horeszki. Zauroczyła się w Tadeuszu, później zostali zaręczeni. Wybranka Tadeusza. Była wychowywana przez Telimenę.
Hrabią-bywał na dworze w Spolicowie, chciał pojedynkować się z Tadeuszem. Prawie został zaatakowany przez niedźwiedzia na polowianiu.
Gerwazy Rębajło- sługa Stolnika Horeszki. Zaprzysiągł sobie, że zemści się na zabójcy swojego Pana. Finalnie przebacza zabójstwo. Jest antagonistą Protazego