Odpowiedź:
Kamienie na szaniec" Aleksandra Kamińskiego to wierny faktom, reporterski zapis formowania młodzieżowych grup oporu w Warszawie w latach niemieckiej okupacji.
Książka ukazała się po raz pierwszy w konspiracyjnym wydaniu w 1943 roku. Opowiada o organizacji szkoleń młodych spiskowców i sposobach nękania wroga w akcjach małego sabotażu, dywersji i walkach z bronią w ręku. Autor, historyk, wychowawca i instruktor harcerski, skupił uwagę na losach wyróżniających się podkomendnych: Rudego, Zośki i Alka.
Poznali się i zaprzyjaźnili w Gimnazjum im. Stefana Batorego, w 23. Warszawskiej Drużyny Harcerskiej "Pomarańczarnia" (nazwa przyjęta od koloru ich chust), podczas wspólnie spędzanych wakacji w górach. Z maturami w kieszeniach, mieli rozpocząć studia, co – przynajmniej oficjalnie – uniemożliwił im wybuch II wojny światowej. Jako czynni harcerze zostali zaprzysiężeni w Szarych Szeregach – tajnych drużynach wchodzących w skład struktur państwa podziemnego, grupujących najmłodszych ochotników do walki z okupantem.
Wyjaśnienie:
Chyba pomogłam! <3
