Wzorzec ascety nie jest aktualnie popularny w kulturze i obyczajowości.
Asceza to ćwiczenia, wyrzeczenia i zabiegi zmierzające do osiągnięcia doskonałości. W średniowieczu były uznawane jako droga do zbawienia.
We współczesnych czasach postawa ascetyczna w tradycyjnym rozumieniu nie cieszy się dużym zainteresowaniem.
Współczesny człowiek:
- niechętnie poddaje się celowym umartwieniom (salony urody, zabiegi upiększające)
- nie wyrzeka się radości i rozkoszy (muzyka, rozrywka)
- nie jest powściągliwy w słowach i wyrażaniu emocji (media społecznościowe)
- ulega pokusie nadmiernej konsumpcji (problem marnującej się żywności)
- rywalizuje z innymi w gromadzeniu nadmiaru dóbr materialnych.
Współczesny wzorzec ascety to człowiek, który:
- prowadzi działalność charytatywną, dzieląc się z innymi własnymi dobrami
- jest minimalistą (nie kupuje pod wpływem chwili rzeczy zbędnych)
- kieruje się zasadą "mowa jest srebrem, a milczenie złotem".
Wzorzec ascety z upływem lat nabrał innego znaczenia, ale wciąż nie ma zbyt wielu naśladowców.