Odpowiedź:
Jahwe Sabaoth - To złożone imię często tłumaczone jako "Jahwe Zastępów", występuje 279 razy w ST. "Sabaot" pochodzi od hebrajskiego słowa, które znaczy "tłum" , "mnóstwo" , co może odnosić się do ziemskich tłumów, tzn. armii, albo niebieskich tłumów, czyli armii złożonej z gwiazd, aniołów, a nawet bogów pozbawionych władzy. Imię to, rozumiane w sensie zastępów czy armii, mogło nawiązywać do świętej wojny, a więc mogło być wyrazem polemiki z kultami astralnymi: Jahwe rządzi zastępami niebieskimi. Imię to ostatecznie przyjęło postać "Pan Wszechmocny" albo "Moc", co zneutralizowało istnienie bogów astralnych. Septuaginta przyjmuje w swoim przekładzie to bardziej abstrakcyjne znaczenie imienia Boga, "Pan Wszechmocny".
skopiowane z neta pozdro
Jahwe określenie na Boga czczonego w judaizmie i chrześcijaństwie, który jest uważany za Istotę Najwyższą.
Jahwe Sabaoth oznacza ''Pan Wszechmocny'' lub ''Moc'', a wcześniej było często tłumaczone jako ''Jahwe Zastępów''. ''JHWH'' jest to tetragram który czytamy jako ''Jahwe''. Jest to najważniejsze imie Boga w Starym Testamenie. Wymowa ta jednak została porzucona, ze względu na rosnące poczucie świętości tego imienia i chcąc uchronić go przed niewłaściwym użyciem i zastępowano je tetagramem wymawianym jako ''Adonaj''. Jahwe jednak występuje we wszystkich pismach z wyjątkiem Księgi Koheleta, Estery, Hioba i Pieśni nad Pieśniami. Samo ''Sabaot'' pochodzi od hebrajskiego słowa które znaczy ''tłum'', ''mnóstwo''. Odnosi się do ziemskich tłumów czyli tak zwanej armii lub do niebieskich tłumów czyli do armii złożonej z gwiazd, aniołów i bogów pozbawionych władzy którymi rządzi Jahwe. Obecnie jest tłumaczone jako "Pan Wszechmocny" lub "Moc" aby zneutralizować istnienie bogów astralnych np. Septuaginta przyjmuje w przekładzie to własnie znaczenie
Nie wiem czy to jest dobrze xd
