Na wykresie przedstawiony jest fragment paraboli będącej wykresem funkcji kwadratowej [tex]f[/tex] określonej wzorem [tex]f(x)=ax^{2} + bx+c[/tex]. Wierzchołkiem paraboli jest punkt W = (2, -4). Liczby 0 i 4 to miejsca zerowe funkcji f.
ZAŁĄCZNIK

ZAD. 1
Równanie osi symetrii paraboli będącej wykresem funkcji f można opisać wzorem:
a) x = -4
b) y = -4
c) x = 2
d) y = -2

ZAD. 2
Funkcja f jest malejąca w przedziale:
a) ( -∞ ; 2 >
b) < 0 ; 4 >
c) < -4 ; +∞ >
d) < 2 ; +∞ >

ZAD. 3
Wzór funkcji f zapisano w postaci kanonicznej. Wtedy:
a) [tex]f(x) = (x+2)^{2} - 4[/tex]
b) [tex]f(x) = -(x-2)^{2}-4[/tex]
c) [tex]f(x) = (x-2)^{2} +4[/tex]
d) [tex]f(x) = (x-2)^{2} -4[/tex]

c] x=2, bo jest to prosta pionowa, która przechodzi przez wierzchołek paraboli (ogólnie gdy parabola ma wierzchołek W(p;q) to równanie osi symetrii to x=p);

Zadanie 2

a] (-∞; 2>, bo na tym przedziale wraz ze wzrostem argumentów (czyli "x") przypisywane im wartości także maleją (funkcja jest tam malejąca, gdy położona piłeczka zjeżdża w dół w prawą stronę);

Zadanie 3

d) f(x)=(x-2)²-4, bo jest to żywcem podstawione do wzoru, wzór na postać kanoniczną to: [tex]f(x)=a(x-p)^2+q[/tex] u nas p i q to współrzędne W, czyli p=2 i q=-4, natomiast a u nas jest dodanie bo ramiona paraboli są skierowane ku górze