Odpowiedź:
Po śmierci Stefana Batorego (1586 r.), szlachta zaczęła przygotowania do wyboru nowego władcy. Sytuacja polityczna w kraju była napięta. Podczas elekcji w 1587 r. najbardziej liczącymi się kandydatami do tronu Rzeczypospolitej byli:
- Maksymilian III Habsburg, brat cesarza Rudolfa II - popierany był przez przeciwników Batorego oraz kanclerza Jana Zamojskiego.
- Zygmunt Waza, syn króla Szwecji Jana III i Katarzyny Jagiellonki - zdobył poparcie w obliczu niewyłonienia polskiego kandydata (Piasta), protekcji udzieliła mu również wdowa po Batorym i jego ciotka - Anna Jagiellonka.
- Fiodor, car moskiewski - stracił zwolenników, gdy ogłosił, że zamierza podporządkować Rzeczpospolitą Moskwie.
Podczas elekcji wybrano dwóch kandydatów - Habsburga i Wazę (podwójna elekcja). Ich posłowie podpisali pacta conventa, a przedstawiciele Zygmunta Wazy obiecali zwrot Rzeczypospolitej Estonii. Jako pierwsze swoje zobowiązania zaprzysiągł szwedzki królewicz. Został koronowany w Krakowie po ustaleniu, że kwestia zwrotu Estonii ulegnie rozstrzygnięciu, gdy władca przejmie tron w Skandynawii.
Maksymilian, dowiedziawszy się o wyborze, wkroczył do Polski na czele silnej armii. Bramy miasta pozostały zamknięte. Po nieudanym oblężeniu stolicy arcyksiążę wycofał się na Śląsk. Przeciwko siłom Habsburga na początku 1588 r. wyruszył hetman Jan Zamoyski. Do decydującej bitwy doszło pod Byczyną na Śląsku. Zakończyła się ona zwycięstwem polskich wojsk. Maksymilian i jego polscy stronnicy - dostali się do niewoli.
W 1589 r. podpisano traktat bytomsko-będziński, na mocy którego Habsburgowie zrzekli się pretensji do tronu Rzeczypospolitej.
