Odpowiedź :
Wstęp akapit I
Życie człowieka nie zawsze jest proste i usłane różami, los sprawia że wiele rzeczy idzie nie po naszej myśli jednak zawsze pod koniec jakiejś klęski jest promyczek nadzieji i szansa na lepsze jutro,to od nas zależy czy o nie zawalczymy.
Teza akapit II
Pomimo trudów i poświęceń uważam że życie człowieka może być piękne, swoją tezę potwierdzę następującymi argumentami.
Argument I akapit III
W pierwszym akapicie powołam się na dzieło Henryka Sienkiewicza pt. "Quo Vadis"
Główny bohater Marek Winicjusz jest rzymskim patrycjuszem i trybunem wojskowym. Jest on siostrzeńcem Petroniusza. Młody mężczyzna żyje życiem "hulaj duszo piekła nie ma" nie przejmuje się życiem rozpustnika i stara się brać garściami z przyjemności jakie stawia mu los.
Pewnego razu gdy udaje się razem ze swoim wujem do domu Aulusa Plaucjusza i Pomponii Grecyny, spotyka młodą dziewczynę, która swoją urodą od razu przyciąga zainteresowanie Marka.
Mężczyzna za priorytet stawia sobie zdobycie Ligii.
Kalina jest młodą dziewczyną a co najważniejsze chrześcijanką, jedyna miłość jaką zna to miłość do Boga. Odrzuca ją nachalność Winicjusza i podczas próby uprowadzenia jej przez Marka cudem zostaje uratowana przez Ursusa.
Młody Marek jest człowiekiem wybuchowym nie liczącym się z niczyim zdaniem. Jego życie jest proste i nie skoplikowane chce coś to osiąga to mimo wszystko. Gdy idzie za dziewczyną i dociera do tajnego zgromadzenia Winicjusz jest wręcz zdziwiony tym co mówią ludzie i to jak się zachowują. Dzięki miłości i wierze Marek odmienia się zaczyna zauważać że jego życie dopiero nabiera sensu gdy o nie walczy a dokładnie walczy o miłość swojego życia, pomimo trudności udaje mu się uwolnić Ligię przed śmiercią. Młodzi zakochani po mimo pochodzenia z dwóch różnych i odmiennych światów godzą ze sobą los i zaczynają nowe piękne życie.
Argument II akapit IV
W następnym argumencie chce się powołać na dzieło "Syzyfowe Prace" autorstwa Stefana Żeromskiego.
Opowiada on o historii Polski, która nie była już tą samą Polską. Spotykamy się z rodziną Borowiczów i młodym chłopcem Marcinkiem zamieszkującym rodzinne Gawronki.
Chłopak przez wiele lat nauki poddawany był rusyfikacji co uważał już za część swojego życia. W innej części książki poznajemy dwóch innych bohaterów o jakże innym patrzeniu na świat.
Poznajemy Andrzeja Radka młodego chłopaka syna fornala. Chłopak należał do ubogiej rodziny i już od lat młodości wiedział że sam musi zapracować na swoje życie. Wiedział że tylko ciężką pracą może coś osiągnąć, pomimo udzielania korepetycji jak i wielu nauk chłopak dawał radę i zarabiał na dach nad głową.
W opowiadaniu poznajemy także Bernarda Zygiera chłopaka o wielkim sercu patriotycznym, jest on tak wielkim patriotą że wyrzucono go z Warszawskiego liceum. Chłopak do perfekcji opanował język rosyjski więc nauczyciele nie mogli nic zrobić chłopakowi.
Trzy odmienne istnienia i jakże odmienne poglądy i patrzenia na świat.
Jednak chłopców łączyła jedna rzecz. Walka o lepsze jutro i lepszą przyszłość. Gdy Marcin dowiedział się że całe życie był w błędzie, że całe życie był poddawany tak okropnym manipulacją ze strony władz, poczuł ogromną złość ale także ulgę.
Chłopcy mimo że pochodzili z innych światów. Chcieli walczyć o lepsze życie, takie w którym nie będą poddawani rusyfikacji i nie będą oszukiwani przez władze. Dołączyli do tajnych zgromadzeń literackich i wtedy poczuli wreszcie że ich życie ma sens że walka o swoje to właśnie ich sens.
Zakończenie akapit V
Na podstawie powyższych argumentów mam nadzieję że uzasadniam tezę że pomimo trudów i poświęceń życie może być piękne i my powinniśmy tak myśleć.