Odpowiedź:
Zakon Joanitów powstał w roku 1079, początkowo włoski, a od roku 1099 funkcjonował jako zakon rycerski w Jerozolimie. Jego zadnaiem opiekować się szpitalami dla pielgrzymów przybywających do Ziemi Świętej, a także zakładać nowe szpitale, czyli domy przy klasztorach będące miejscem schronienia i pomocy dla pielgrzymów oraz kupców, przybywających z Europy. Został stworzony przez Gerarda (nie pamiętam pełnego imienia i nazwiska). Struktura zakonu była zbliżona do struktury Templariuszy. Na czele zakonu stał wielki mistrz, wybierali go bracia-rycerze. Do niego należało kierowanie zakonem i przewodniczenie obradom kapituły generalnej, która decydowała o najważniejszych sprawach zakonu. W latach 1291-1310 rezydują na Cyprze, a od 1310-1523 roku główną siedzibą zakonu zostaje wyspa Rodos. Po upadku Jerozolimy joannici przenieśli swój główny szpital do Akki, a siedzibę do Margat. Po zdobyciu Akki przez Mameluków i upadku Królestwa Jerozolimskiego w 1291 roku, zakon przeniósł się razem z templariuszami na Cypr. Obecnie wszystkie katolickie stowarzyszenia kawalerów maltańskich są oficjalnie częścią Zakonu, zaś protestanckie stowarzyszenie angielskie i niemieckie funkcjonują niezależnie, ale stale współpracują i wymieniają doświadczenia z zakonem katolickim.
Wyjaśnienie:
