charakterystyka głównych postaci z ,,Opowieści z Narnii"

Odpowiedź :

Edmund - najstarszy z rodzeństwa, mądry, zrównoważony, troskliwy, dzielny i odważny, wielkodusznie i szlachetnie część win Edmunda wziął na siebie. Podczas spotkania ze Świętym Mikołajem otrzymał tarczę i miecz, którym dzielnie walczył i pokonał wilka, ratując życie swej siostrze Zuzannie.

Cytaty: „Piotr stał się wysokim, barczystym mężczyzną i słynnym rycerzem, a nazywano go królem Piotrem Wspaniałym”.

Zuzanna - czuła się odpowiedzialna za młodsze rodzeństwo, rezolutna, myśli i działa w sposób praktyczny, mocno przeżyła śmierć Aslana, dzielnie wraz z siostrą towarzyszyła Aslanowi w odczarowywaniu posągów na zamku Czarownicy.

Cytaty: „Zuzanna wyrosła na smukłą, pełną wdzięku dziewczynę o czarnych, opadających prawie do stóp włosach; wkrótce królowie z zamorskich krajów zaczęli przysyłać swych posłów, prosząc o jej rękę. Nazywano ją królową Zuzanną Łagodną”.

Edmund - od początku nie wzbudza naszej sympatii, dokucza Łucji, ośmieszają przed rodzeństwem, zaprzecza istnieniu Narni, w swojej obłudzie, niegodziwości i kłamstwie pogrąża się coraz bardziej, nie czyni nic, aby uwolnić się od złej królowej i ratować rodzeństwo. Jest obłudny, naiwny, złośliwy i nielojalny wobec rodzeństwa. W końcu zmarznięty, wygłodzony, upokorzony przez Czarownicę, potrafi stanąć w obronie niewinnych zwierzątek, które Czarownica przy pomocy różdżki zamienia w kamienne posągi. Teraz wie, że dokonał niewłaściwego wyboru, stanął po stronie zła, nie wie jednak, jak uwolnić się od złej wiedźmy, czuje się opuszczony i upokorzony. Brakuje mu rodzeństwa, mimo obaw, wstydu spojrzenia im w oczy i przyznania się do błędu, oddałby wszystko, aby ich spotkać. Jego droga przez zło ku dobru jest długa i dramatyczna, musi ponieść konsekwencje swojego postępku, pozna zło i zrozumie, jak bardzo się zawiódł, ufając mu, ulegając własnym słabościom, szczególnie chciwości. To szlachetność rodzeństwa wyzwala go spod władzy złej królowej i udręczenia.

Cytaty: „Edmund stał się mężczyzną poważniejszym i spokojniejszym niż Piotr i zasłynął z mądrych rad i wyroków, a nazywano go królem Edmundem Sprawiedliwym”.

Łucja - najmłodsza z rodzeństwa, bardzo wrażliwa, życzliwa, odważna, o dużej wyobraźni twórczej, kocha bardzo swojego brata, nie czuje do niego urazy, wybaczyła mu wszystko, pragnie go uratować za wszelką cenę. Zawsze była posłuszna Aslanowi, doceniała to, co uczynił dla jej brata. Wielka była jej radość, gdy odnalazła swego przyjaciela, pana Tumnusa.

Cytaty: „Łucja pozostała wciąż tak samo żywa i złotowłosa, a wszyscy książęta z państw ościennych pragnęli, aby została ich królową. Jej własny lud nazywał ją królową Łucją Mężną”.

Odpowiedź:

Wyjaśnienie:

Aslan - król i potężny władca Narnii, który występuje jako Wielki Lew. Wzbudza respekt, jednak jest łagodny. Poświęca swoje życie i ratuje przed śmiercią z rąk Czarownicy Edmunda. Po zmartwychwstaniu bierze udział w bitwie i pokonuje Białą Czarownicę raz na zawsze.

Biała Czarownica - to zła królowa Narnii, która rzuca na swą krainę zaklęcie – panuje tam wieczna zima i nie ma świąt. Jest ona Katem Władcy-Zza-Morza, dlatego ma prawo zabić każdego zdrajcę. W dłoni dzierży różdżkę, dzięki której wrogów zmienia w kamienne posągi. Za jej sprawą tworzy także ptasie mleczko, po zjedzeniu którego Edmund staje się zły i chciwy. Chociaż nazywa się Królową Narnii wielu jej poddanych (fauny, driady, małe zwierzęta) nienawidzi jej. Zabija Aslana, jednak ten po zmartwychwstaniu ostatecznie rozprawia się ze złą wiedźmą.

Piotr Pevensie - jest najstarszy z rodzeństwa i czuje się odpowiedzialny za innych, jest silny i odważny. W świecie Narnii w ciągu kilku dni z dziecka staje się dorosłym. Udowadnia to ratując Zuzannę przed atakiem ogromnego wilka. Aslan pasuje go na rycerza, a ostatecznie zostaje królem Narnii jako król Piotr Wspaniały.

Zuzanna Pevensie - jest druga pod względem starszeństwa, wyróżnia się piękną urodą. Jest słodka, miła, obawia się o los młodszego rodzeństwa. Od świętego Mikołaja otrzymuje róg i łuk z kołczanem. Po tym, jak zasiada na tronie zwana jest królową Zuzanną Łagodną.

Edmund Pevensie - początkowo Edmund jest nieznośnym bachorem. Wciąż sprzeciwia się rodzeństwu, dokucza młodszej siostrze. Bywał podły i złośliwy. Jego żądza wzbudzona po zjedzeniu ptasiego mleczka powoduje, że zdradza swoje rodzeństwo i przyłącza się do Białej Czarownicy. Ostatecznie dostrzega swój błąd i zwycięża w nim dobro. Rehabilituje się podczas bitwy z wojskami wiedźmy.

Łucja Pevensie – najmłodsza z rodzeństwa, jest miła, radosna i odważna. Jako pierwsza wchodzi do krainy Narnii. Namawia następnie rodzeństwo do ratowania fauna Tumnusa. Łucja do życia i przygód podchodzi optymistycznie i żywiołowo, w przeciwieństwie do sceptycznego Edmunda. Na tronie zasiada jako królowa Łucja Mężna.

Tumnus – faun - Łucja spotyka tego pół-człowieka pół-kozła podczas swej pierwszej wizyty w Narnii. Jest sługą Białej Czarownicy i ma dla niej chwytać ludzi, jednak ugina się i wypuszcza dziewczynkę. Zostaje aresztowany za zdradę i zamieniony w kamienny posąg na dworze Królowej. Odczarowuje go Aslan. Tumnus jest miły, wrażliwy i opiekuńczy. Zaprzyjaźnia się z Łucją, gdy decyduje się puścić ją wolno.