Odpowiedź:
Czas czytania: 3 minuty
Bernard Zygier jest jednym z głównych bohaterów książki pt. "Syzyfowe prace" napisanej przez Stefana Żeromskiego. Akcja toczy się w latach siedemdziesiątych XIX wieku tuż po upadku powstania styczniowego. W tym czasie na terenie Polski szerzy się rusyfikacja, a młody patriota Zygier tak bardzo sprzeciwia się temu, że zostaje wyrzucony ze szkoły w Warszawie i przyjeżdża do gimnazjum klerykowskiego, gdzie zostaje przydzielony do siódmej klasy.Nasz bohater miał osiemnaście, dziewiętnaście lat. Był średniego wzrostu, krepy i "ospowaty": "Rysy twarzy miał wyraziste, nos duży, oczy barwy nieokreślonej, jak woda. Oczy te patrzyły spokojnie, ale ze szczególną uwagą (...). Na twarzy jego malował się stale pewien wyraz, który można by chyba ochrzcić imieniem - uprzejmej drwiny".
Zygier nigdy nie okazywał swojej złości lub strachu. Był bardzo dobrym uczniem, miał własne poglądy, którym był wierny. Od początku wiedział, że jest i będzie Polakiem. Nie chciał ulec rusyfikacji, czytał bardzo dużo zakazanych książek polskich m.in. autorstwa Adama Mickiewicza, którego dokładny życiorys znał na pamięć. Ważnym incydentem w gimnazjum była jedna z lekcji języka polskiego, kiedy to nowy uczeń zaczął recytować "Redutę Ordona"'. Tym utworem chciał walczyć o Polskę i przekonał uczniów, a w szczególności Marcina Borowicza, że są Polakami i zawsze nimi będą.
