Tkanka kostna jest to rodzaj tkanki łącznej. Jest to tkanka podporowa, wytrzymała na działanie dużych sił (generowanych m.in. przez mięśnie przyczepiające się do kości). Buduje ona kości. Tkanka kostna może powstawać na podłożu chrzęstnym jak i mezenchymatycznym. Tkanka pochodzi z mezodermalnego listka zarodkowego. Zbudowana jest z substancji organicznej - osseiny (głównie kolagenu - typu I, ale także innych białek, np. osteokalcyny czy osteonektyny), substancji nieorganicznej - związków wapnia, fosforu i magnezu (gł. dihydroksyapatyt), jak i komórek - osteoklastów ("niszczą" tkankę kostną), osteoblastów ("budują" tkankę kostną) i osteocytów, siedzących w jamkach. Tkanka kostna w kości układa się w osteony, wewnątrz których przebiegają naczynia krwionośne i nerwy w kanałach Haversa. Poprzecznie te kanały komunikują się wzajemnie za pomocą kanałów Volkmana, które otwierają się do zewnątrz kości za pomocą otworu odżywczego. Tkankę kostną możemy rozróżnić na grubowłóknistą i powstającą często na jej podłożu - drobnowłóknistą. Tę z kolei możemy podzielić na istotę zbitą (osteony, o których mówiłem wcześniej) i istotę gąbczastą w postaci beleczek kostnych.
