Odpowiedź :
W realizowanej przez siebie i swoją ekipę polityce Breżniew w zdecydowany sposób zerwał z antystalinizmem Chruszczowa, nie decydując się mimo to na jego otwartą rehabilitację. W czasach jego rządów (1960–1964, 1977–1982) okres stalinowski stał się tym momentem w historii Związku Radzieckiego, o którym nie dyskutowano.
Powstanie w 1955 roku Układu Warszawskiego w rzeczywistości miało na celu utworzenie nowego sposobu kierowania radzieckim imperium, chociaż oficjalnie nikt tego nie przyznał. Zrobił to dopiero Breżniew. „Po dokonaniu agresji na Czechosłowację w sierpniu 1968 roku – w celu jej usprawiedliwienia przed opinią światową – Breżniew sformułował słynną tezę o 'ograniczonej suwerenności krajów socjalistycznych', która przeszła do historii jako tzw. doktryna Breżniewa.2
Doktryna Breżniewa oznaczała, że kraje socjalistyczne stanowią pewien monolit polityczny, prowadzący wspólną i jednolitą politykę, której kierunki wytyczano w zacisznych gabinetach Kremla. Tezę tę potwierdza seria zamian w obrębie ustaw zasadniczych, które to nowelizacje przeprowadzono we wszystkich państwach z orbity wpływów ZSRR. Zostały więc wprowadzone zapisy o kierowniczej roli partii marksistowskich i nienaruszalności sojuszu ze Związkiem Radzieckim, co miało dawać jedyną gwarancję bezpieczeństwa zewnętrznego.
Powstanie w 1955 roku Układu Warszawskiego w rzeczywistości miało na celu utworzenie nowego sposobu kierowania radzieckim imperium, chociaż oficjalnie nikt tego nie przyznał. Zrobił to dopiero Breżniew. „Po dokonaniu agresji na Czechosłowację w sierpniu 1968 roku – w celu jej usprawiedliwienia przed opinią światową – Breżniew sformułował słynną tezę o 'ograniczonej suwerenności krajów socjalistycznych', która przeszła do historii jako tzw. doktryna Breżniewa.2
Doktryna Breżniewa oznaczała, że kraje socjalistyczne stanowią pewien monolit polityczny, prowadzący wspólną i jednolitą politykę, której kierunki wytyczano w zacisznych gabinetach Kremla. Tezę tę potwierdza seria zamian w obrębie ustaw zasadniczych, które to nowelizacje przeprowadzono we wszystkich państwach z orbity wpływów ZSRR. Zostały więc wprowadzone zapisy o kierowniczej roli partii marksistowskich i nienaruszalności sojuszu ze Związkiem Radzieckim, co miało dawać jedyną gwarancję bezpieczeństwa zewnętrznego.