Rady dotyczące postępowania, które otrzymał podmiot liryczny (od matki):
- musi pogodzić się z tym, że ludzki los jest wspólny dla wszystkich („Człowiek urodziwszy się zasiadł w prawie takim,/ Że ma być jako celem przygodom wszelakim.“)
- wszystkich spotykają zarówno smutki jak i radości, nie tylko jego („A co wszystkich jednako ciśnie, nie wiem, czemu/ Tobie ma być, synu mój, naciężej jednemu.“)
- dusza jest nieśmiertelna, a życie wieczne i ważniejsze od tego na ziemi („A my, owszem, żywiemy żywot tym ważniejszy,/ Czym nad to grube ciało duch jest szlachetniejszy.“)
