Azja Południowo- Wschodnia
Do Azji Południowo‑Wschodniej należą trzy obszary. Największy jest Półwysep Indochiński silnie zrośnięty z lądem Azji. W kierunku południowym wysuwa się z niego długi na 1100 km i niezbyt szeroki (od 40 km do 300 km) Półwysep Malajski. Te dwa półwyspy mają w sumie 2,2 mln kmIndeks górny 22 powierzchni. Trzeci obszar to Archipelag Malajski – największe na Ziemi skupisko wysp (ok. 20 tys.). Wśród kilkunastu dużych wysp wyróżniają się dwie: Borneo o powierzchni 736 tys. kmIndeks górny 22 (trzecia co do wielkości wyspa na świecie) i Sumatra mająca 435 tys. kmIndeks górny 22. Jak widać, każda z nich jest znacznie większa od Polski.Azja Południowo‑Wschodnia leży między Oceanem Spokojnym na wschodzie a Oceanem Indyjskim na zachodzie. Wyspy Archipelagu Malajskiego leżące na szelfowych morzach między Australią i Azją sięgają 11°S, a północne granice regionu aż do 28°N (granica Mjanma, czyli Birmy, z Chinami).
Region ten ma bardzo silnie rozczłonkowaną linię brzegową. Występują tam liczne morza przybrzeżne i śródwyspowe, zatoki, cieśniny, archipelagi wysp. Jest to jedna z cech odróżniających ten region od pozostałych obszarów w Azji.
Zróżnicowane jest także ukształtowanie powierzchni. Na Półwyspie Indochińskim wschodnie wybrzeże zajmują Góry Annamskie, a od zachodu półwysep obrzeżają Góry Patkaj i Arkan. W dolnym biegu rzeki Irawadi i Mekongu utworzyły się rozległe niziny rzeczne. Wnętrza wysp w Archipelagu Malajskim często zajmują łańcuchy górskie układające się równolegle do brzegów, np. na Borneo, Sumatrze, Jawie, Celebesie. Cały obszar Azji Południowo‑Wschodniej jest aktywny sejsmicznie, liczne są czynne wulkany na wyspach i na dnie oceanu. Cechą ukształtowania powierzchni na wielu wyspach są oddzielne masywy czynnych i wygasłych wulkanów. Archipelag Malajski leży na skraju euroazjatyckiej płyty litosfery. W dnie oceanu występują rowy głębokomorskie – najgłębszy jest Rów Filipiński sięgający 10 830 m p.p.m.
Azja Wschodnia
Ponad 1,5 mld ludzi, około 38% ludności Azji czyli blisko 23% wszystkich ludzi na świecie żyje w regionie geograficznym Azji Wschodniej. To ponad dwa razy więcej niż wynosi ludność Europy. Region jest jednym z największych na świecie obszarów gęsto zaludnionych, średnia gęstość zaludnienia wynosi 133 mieszkańców na kilometr kwadratowy i jest około trzy razy wyższa od średniej światowej, która wynosi 45 osób/km2, mimo tego że Mongolia ma najniższą gęstość zaludnienia spośród wszystkich niepodległych państw. Według podziału na regiony świata stosowanego przez ONZ pod względem zaludnienia zajmuje ona drugie miejsce, ustępując tylko Azji Południowej.
W historii regionu wyraźnie daje się zauważyć, że wiele społeczeństw Azji Wschodniej było częścią chińskiego kręgu kulturowego, w którym słownictwo oraz pisownia często pochodziły od klasycznego języka chińskiego i chińskiego pisma. Czasami używane jest też określenie Azja Północno-Wschodnia – w odniesieniu do obszaru obejmującego Japonię, Koreę Północną i Koreę Południową .Główne religie to buddyzm (głównie mahajana), konfucjanizm i neokonfucjanizm, taoizm, chińskie religie ludowe w Chinach, shintō w Japonii, szamanizm w Korei, Mongolii i inne rdzenne kulty ludności północnej części Azji Wschodniej, a ostatnio także chrześcijaństwo w Korei Południowej. Kalendarz chiński jest źródłem, od którego pochodzi wiele innych wschodnioazjatyckich kalendarzy.
