Poproszę Szybko!!!
Przedstaw wkład Starożytnych Greków do kultury ogólnoludzkiej.


Odpowiedź :

1. FILOZOFIA - Grecka: Tales z Miletu; świat powstał z wody, Heraklit z Efezu; świat powstał z ognia, Demokryt z Abdery; istotą świata materia, Sokrates; "to wiem, że nic nie wiem", Paloton świat niedoskonały odblask rzeczywistości, Arystoteles - prawa logiki.

W cywilizacji Greckiej, która była bardzo religijna i bojaźliwa pojawienie się śmiało głoszących swoje idee filozofów często nie zgodnych z religią było pewnego rodzaju reformą. Zaczętą z pewną rezerwą patrzeć na mitologię, antopomorficznych bogów i boginie, za to bardziej zwrócono uwagę na materię i duszę człowieka i jego rolę na świecie.

ARCHITEKTURA - Grecja: ołtarz pergamoński poświęcony Zeusowi i Atenie, kariatydy, Partenon, teatr w Dodonie

Ludzie powrócili do architektury i kultury starożytności w szczególności w Renesansie, odrodzeniu. Budowano na wzorce greckie i rzymskie. Nastąpiło odrodzenie cywilizacji greckiej i rzymskiej.

LITERATURA : Grecja: Homer: "Iliada i Odyseja. Historiografia "Wojna peloponeska" Tukidydesa

Starożytnym Grekom zawdzięczamy także stworzenie jak dotychczas najlepszego ustroju politycznego – Demokracji. Oni jako pierwsi pozwolili dojść do głosu ludziom, odstąpili od rządów jednego wodza i dali władzę ludowi. Ośrodkiem w którym powstał ten ustój były Ateny. Ateńczycy jednak nie nazywali go demokracją lecz oligarchią, nie mniej jednak ich poczynania stanowią podstawę funkcjonowania większości dzisiejszych państw.

Filozofia i podstawy nauki to nie jedyne osiągnięcia Greków. Mieli oni także ogromny wpływ na sztukę. Ukształtowali pojęcie piękna, wręcz wyznaczyli je. Jedną z dziedzin sztuki jest rzeźba. Początkowo Grecy skupiali się na przodzie ludzkiego ciała, które przypominało kolumny. W późniejszych czasach zaczęli tworzyć rzeźbiarze tacy jak Myron, Fidiasz i Poliklet. Skupiali się na właściwych proporcjach ciała, starali pokazać się je w ruchu, realistycznie oraz ukazać piękno ludzkiego ciała. Ostatnim okresem był okres hellenistyczny w którym przedstawiano (np. W formie płaskorzeźb) sceny związane z bóstwami, często pełnie uczuć i bólu.