Odpowiedź:
Psalmy Jana Kochanowskiego należą do grupy tych utworów, które charakteryzują się nie tylko bogactwem odniesień biblijnych, ale również wyjątkową warstwą artystyczną. Tłumaczenia „Księgi Psalmów” w wykonaniu renesansowego poety do dziś są chętnie czytywane i interpretowane. Wśród nich możemy wyróżnić psalmy błagalne, dziękczynne i – jak w przypadku „Psalmu 47” – pochwalne.
Psalm 47 składa się z czterech strof. Wszystkie z nich posiadają rymy parzyste. Utwór rozpoczyna się apostrofą – podmiot liryczny zwraca się do wszystkich ludzi zachęcając ich do tego, by wysławiali Boga. Utwór charakteryzuje się radosnym tonem. Wszystkie wykorzystane w psalmie środki stylistyczne służą podkreśleniu boskiej potęgi. Radość ludzi, którzy trafili pod boską opiekę, jest głównym tematem utworu - zastosowanie odpowiednich środków stylistycznych służy wyłącznie podkreśleniu tego faktu. Zabiegi te najpełniej realizują się w przypadku epitetów. W tekście zauważyć można sporo fraz, których funkcją jest wychwalanie Boga („Bogu wiecznemu”, cześć niezmierzona”).
Charakterystyczne przenośnie pełnią rolę opisu władzy, jaką Stwórca sprawuje nad światem („wiecznie na swoim tronie króluje”, „wszystkim narodom ten rozkazuje”). Podobne środki językowe mają na celu podkreślenie bezmiaru boskiej mocy
Wyjaśnienie:
