Odpowiedź:
Można przeprowadzić reakcję ze świeżo strąconym wodorotlenkiem miedzi (II) na zimno.
Do 2 probówek wprowadzamy w stechiometrycznych ilościach NaOH i CuSO4. Do świeżo wytrąconego osadu Cu(OH)2 w pierwszej probówce dodajemy próbkę pierwszej substancji, a w drugiej próbkę drugiej substancji.
Obserwacje I: niebieski osad roztworzył się, powstał szafirowy roztwór
Obserwacje II: niebieski osad nie roztworzył się
Wnioski: Pierwszą próbką była gliceryna, gdyż alkohole polihydroksylowe tworzą rozpuszczalne szafirowe kompleksy z wodorotlenkiem miedzi (II). Alkohole monohydroksylowe i fenole nie reagują z Cu(OH)2 na zimno.
P.S.
W praktyce glicerynę i fenol można rozróżnić gołym okiem. Gliceryna jest zdecydowanie gęstsza i bardziej lepka, a poza tym fenol ma charakterystyczny zapach, a gliceryna jest bezzapachowa.
