Odpowiedź:
Imponujący rozmachem, a zarazem lekkością smukłych arkad dziedziniec zamku królewskiego oraz „perłę renesansu toskańskiego na północ od Alp”, czyli kaplicę Zygmuntowską przy katedrze wawelskiej, wznieśli w XVI w. Włosi, sprowadzeni z Toskanii przez króla Zygmunta Starego. Dzięki architektowi i kamieniarzowi Bartolomeo Berrecciemu z Florencji zarówno kaplica, jak i arkadowe krużganki zamku stały się niedościgłym, choć wielokrotnie naśladowanym na ziemiach polskich wzorem budowli renesansowych. Zamek królewski i katedra na Wawelu wznoszą się na wapiennym wzgórzu ponad zakolem Wisły. Obronne z natury miejsce z czasem zabudowano i otoczono potężnymi fortyfikacjami. Świadectwem jego najdawniejszych dziejów jest przedromańska rotunda Najświętszej Marii Panny (św. św. Feliksa i Adaukta). Przez kilka wieków zamek na Wawelu był siedzibą władców z dynastii Piastów i Jagiellonów, a także pierwszych królów elekcyjnych. Choć pod koniec XVI w. Zygmunt III Waza przeniósł się wraz z dworem do Warszawy, ranga Wawelu nie spadła, a tutejsza katedra pozostała miejscem koronacji i pochówków większości kolejnych królów polskich.
Wyjaśnienie:
