Erno Nemeczek był jedynym synem ubogiego krawca i najmłodszym spośród chłopców z Placu Broni. Miał jasne włosy, niebieskie oczy i delikatną twarz. Pomimo swego oddania i przywiązania do Placu Broni był lekceważony przez kolegów i najczęściej traktowany jak powietrze. Jego rodzina była uboga, ojciec był szewcem, a matka zajmowała się domem. Mieszkali w Budapeszcie. Był chorowitym jedynakiem, miał jedenaście lat. W gromadzie chłopców był szeregowcem.
