Odpowiedź:
zad.1
Gtównym tematem zamieszczonego tekstu jest etyka
współżycia obcych sobie ludzi w zglobalizowanym
społeczeństwie.
zad.2
Świat, w którym żyli nasi przodkowie charakteryzował
się tym, że tworzyli oni małe, lokalne społeczności, w
których następowata wymiana informacji i
doświadczenia. Wszyscy członkowie doskonale znali się
uczyli od siebie wzajemnie, przekazując sobie wiedzę
wypracowaną przez przodków.
zad.3
Według autora przez kolejne stulecia zmienito się to, że
ludzie zaczęli osiedlać się na state w jednym miejscu,.
tworząc coraz większe społeczności, w których nie było
możliwe poznanie każdego człowieka. To zmusito ich do
uczenia się sposobu życia z obcymi ludźmi. Ważne stało
się zatem stworzenie nowych sposobów komunikacji
oraz wzajemnego współżycia.
zad.4
Powiązani handlowe i globalna sieć informacji dają
możliwość komunikacji z niemal każdym człowiekiem na
Ziemi, co uczyniło ze świata globalną wioskę. Człowiek
może przesłać drugiemu człowiekowi zarówno coś
pożytecznego (np. lekarstwa, idee), jak i coś, co może
wyrządzić krzywdę (np. złe słowo, broń). Dzięki
globalizacji możliwe jest podniesienie standardów życia
potrzebujących, zatrzymanie zmian klimatycznych, ale
również pogłębianie cierpienia innych, np. poprzez
rozprzestrzenianie tyrani.
zad.5
Ostatnie zdanie tekstu można rozumieć w ten sposób, że
ludzie powinni wykorzystać wypracowane przez lata
ewolucji mechanizmy, które pomagaly im na życie we
wspólnocie do tego, by nauczyć się żyć razem jako
globalne plemię. Wyzwaniem dla mieszkanców całego
świata jest w tym kontekście wyposażenie każdego
człowieka w takie idee i stworzenie instytucji, które
umożliwią życie we wspólnocie oparte na prawidłowych
Wzorcach.
zad.6
Tytuł zamieszczonego fragmentu sugeruje utrzymanie
cech społeczności lokalnej w przypadku globalnej wioski,
jaką stał się świat. Jest to postulat zachowania dobrych
praktyk komunikacyjnych charakterystycznych dla
dawnych wspólnot, opartych na stałej wymianie wiedzy i
doświadczenia.
