wykrzyknienie - „A przecież wokoło nich ciągnęły się lasy/ Litewskie, tak poważne i tak pełne krasy!“ - wskazuje na emocjonalne zaangażowanie osoby mówiącej ...
epitet - „Ożyna czarne usta tuląca do malin“ - wskazuje kolor dojrzałych owoców jeżyn
personifikacja - „Drzewa i krzewy liśćmi wzięły się za ręce“ - ukazuje gęstość lasu i bliskość występujących w nim gatunków
porównanie - „(...) jakby starce na dzieci i wnuki,/ Patrzą siedząc w milczeniu: tu sędziwe
buki, / Tam matrony topole (...)“ - porównanie drzew do ludzi podkreśla znaczenie
przyrody, obrazuje podobieństwo do świata i wzajemnych relacji
metafora - Dąb (...) / Wspiera się (...)/ Na dębów (...) skamieniałych trupach - ukazuje pierwotność lasu, cykliczność natury
wyliczenie - „Czeremchy oplatane dzikich chmielów wieńcem,/ Jarzębiny ze świeżym pasterskim rumieńcem,/ Leszczyna jak menada z zielonymi berły, (...)“ - podkreśla bogactwo, różnorodność natury
Wnioski: Opis ukazuje piękno litewskiej przyrody, bogatej i różnorodnej.
Łąka
Kolorowym kwieciem usłany zielony dywan niczym ocean rozciąga się nad brzegiem rzeki, która szepce cicho. Motyle tańczą nad czerwonymi makami, modrymi chabrami, mleczami jak słoneczka żółtymi. Na skraju łąki ogromne dęby, zielone płuca natury rzucają cienie na traw przestrzenie. Jak tu pięknie!
epitet - np. „kolorowym kwieciem“, „zielony dywan“, „czerwonymi makami“, „modrymi chabrami“, „ogromne dęby“
metafora - „dęby, zielone płuca natury“
wyliczenia - „ czerwonymi makami, modrymi chabrami, mleczami“
wykrzyknienie - „Jak tu pięknie!“
personifikacja - „rzeki, która szepce cicho“
porównanie - „zielony dywan niczym ocean“
