Odpowiedź :
Odpowiedź:
W niniejszej pracy postaram się przeanalizować i podać potwierdzające argumenty dla poparcia tezy: „Wolność - podstawowe prawo i najważniejsza wartość człowieka”. Słownikowa definicja wolności to brak przymusu, czyli możliwość działania zgodnie z własną wolą. W obecnych czasach w cywilizowanych państwach jest ona czymś normalnym i naturalnym - zapewnia ją prawo i konstytucja. Pomimo postępu technologicznego w wielu regionach jest ona ograniczana lub całkowicie zabierana. W moim rozważaniu pokażę konsekwencje oraz dalekosiężne skutki ograniczeń swobód, zniewolenia i więzienia pojedynczych ludzi, narodowości, a nawet krajów.
Już od wieków filozofie zgadzali się między sobą, co do równości obywateli i jego znaczenia. Kartezjusz uważał, że wolność jest źródłem godności człowieka i tylko ona stanowi podstawę szacunku do innych i siebie. Co więcej, Platon zakładał, iż społeczna sprawiedliwość jest warunkiem istnienia dobra. Dlaczego więc, mimo tylu korzyści równouprawnienia, wiele klas społecznych wykorzystuje inne? Czy rzeczywiście praca i byt zniewolonej grupy ludzi żyjących w strasznych warunkach i strachu, przyćmiewa zysk i zdobyte bogactwo? To wszystko wydaje się czymś nierealnym - ktoś może powiedzieć, że przecież niewolnictwo zniesiono już lata temu! Wystarczy jednak chwila zastanowienia, aby uświadomić sobie istotę problemu i jego powszechność. Przykładami takich miejsc są na przykład kraje Azji i Afryki, Brazylia, czy Wenezuela. Niewyobrażalną rzeczą jest także fakt, iż do dzisiaj praktykowane są na szeroką skalę obozy koncentracyjne - np. Chińskie obozy laogai.
W kolejnych częściach skupię się na historii Polski i wydarzeniach, które ukształtowały kulturę i naszą narodowość. Nasz kraj od początku istnienia zmagał się z wrogami - prowadził wojny domowe i zagraniczne. Najtragiczniejszym okresem istnienia Rzeczypospolitej były rozbiory oraz sam okres pod zaborami. Demokracja szlachecka doprowadziła do osłabienia pozycji króla, a skłócona między sobą szlachta nie mogła dojść do porozumienia i zgody. Sytuacje wykorzystały Rosja, Austria i Prusy, które postanowiły anihilować państwo polskie za zgodą przekupionej szlachty. Dla Polski i jej prawdziwych obywateli rozpoczął się 123-letni okres walki i prześladowań. Niepodległość i wolność kraju została bezpodstawnie odebrana i podeptana. W takich czasach przyszło żyć wielu polskim artystom i poetom, dla których walka o wolność była priorytetem i źródłem natchnień. Wieszcz narodowy Adam Mickiewicz w dziele „Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego” pisze tak: „I rzekła na koniec Polska: ktokolwiek przyjdzie do mnie będzie wolny i równy, gdyż ja jestem wolność. Ale królowie posłyszawszy o tym zatrwożyli się w sercach swych i rzekli: wypędziliśmy z ziemi Wolność, a oto powraca w osobie Narodu sprawiedliwego [...]. Pójdźmy zabijmy.