Odpowiedz : Tytuł „ Morska przyjaźń”
Wielokrotnie przechadzając się po płazy widziałam, fale uderzające o skały i słyszałam szum fal. To wszystko sprawiało ze czułam się zrelaksowana. Jednak sprowadzał mnie na ziemie ten głos:
- Mia wracaj do domu!- krzyczał tato- robi się późno a ty jeszcze zadań domowych nie odrobiłaś!
Wiedziałam, że muszę pójść i je zrobić, bo tato jest nieugięty. Może to przez wychowanie babci? Ona sama go wychowywała i nie miała czasu dla niego. Pracowała dniami i nocami, aby jej jedyny syn miał co jeść i gdzie spać. Wróciwszy do domu odrobilam zadania i położyłam się na łóżku. Przypomniał mi się krajobrazy płazy w świetle zachodzącego słońca w ciepły wieczór. I zasnęłam. Na drugi dzień nie mówiąc nic tacie wybiegłam na plaże. Zanurzyłam nogi w morskich wodach, ale poczułam dotyk. Na początku myślałam ze to ryba, ale to przerosło moje wyobrażenia. Zobaczyłam tam malutką uchatkę zawiązaną i uwięzioną w stare druty i siecie rybackie. Szybko ją wyciągnęłam i zaczęłam delikatnie rozplątywać. Czułam się dumna gdy skończyłam moja prace. Uchatka była zagubiona.
- Gdzie masz mamusie?- spytałam mojej nowo poznanej koleżanki
Ona tylko spojrzała swoimi oczkami na mnie i uciekła do morza.
- Jak można być tak głuchym na wołanie o pomoc uchatki i innych morskich zwierząt?!- krzyk wlam z oburzeniem
Wiedziałam ze nie tylko na mojej plaży był taki incydent. A w morzu jest coraz więcej śmieci. Następnego dnia rano, gdy nabrałam nowych sił, pobiegłam wprost na plaże moim celem było posprzątanie plazy z śmieci. Gdy to skończyłam zobaczyłam w oddali moja dawna koleżankę uchatkę, która najwidoczniej przypłynęła się przywitać oraz podziękować. Dałam jej zabrana z domu rybkę i zaczęłam się nią zajmować. Od tamtej pory minęły już dwa Lata a Lola( uchatka). Nigdy nie czułam się tak szczęśliwa jak dzisiaj. Ta sytuacja nigdy się już nie powtórzy ale dalej będę sprzątać plaże dla bezpieczeństwa innych.
Wyjaśnienie:
