Szlachta miała ona najwyższe znaczenie w kraju szczególnie pod względem politycznym.
Duchowieństwo podlegało przepisom prawa kanonicznego zaczęło funkcjonować oddzielne sądownictwo, a monarchowie nadawali Kościołowi liczne przywileje immunitetowe.
Mieszczaństwo i Chłopi obydwa stany wiążą się z organizowaniem osadnictwa, odpowiednio miejskiego i wiejskiego.