Utwór jest poematem opisowo-refleksyjnym, łączącym w sobie cechy liryki i epiki. Synkretyzm gatunkowy był zjawiskiem popularnym w epoce romantyzmu. „Reduta Ordona” została napisana regularnym wierszem sylabicznym o parzystym układzie rymów. Poeta zastosował trzynastozgłoskowiec, często pojawiający się w jego twórczości. Utwór można zaliczyć do liryki maski, ponieważ podmiotem jest naoczny świadek, który nie tylko opowiada o całym zdarzeniu, ale też wyraża swoje refleksje na ten temat. Stworzenie opisu z perspektywy adiutanta pozwala na zastosowanie precyzyjnego wojskowego słownictwa. W utworze wypowiada się w pierwszej osobie liczby pojedynczej. Poemat ma charakter dokumentalny, ale posiada też bogatą warstwę stylistyczną.
