Wypisz epitety, metafory, porównania z tekstu

...Owe krakowiaki, drygliwe, baraszkujące, ucinaną, brzękliwą nutą i skokliwymi przyśpiewkami sadzone, jako te pasy nabijane, a pełne śmiechów i swawoli; pełne weselnej gędźby i bujnej, mocnej, zuchowatej młodości i wraz pełne figlów uciesznych, przegonów i waru krwie młodej kochania pragnącej. Hej! ...Owe mazury, długie kiej miedze rozłożyste jako te grusze Maćkowe, huczne a szerokie niby te równie nieobjęte, przy- ciężkie a strzeliste, tęskliwe a zuchwałe, posuwiste a groźne, godne a zabijackie i nieustępliwe, jako te chłopy, co zwarci w kupę niby w ten bór wyniosły, runęli w tan i z pokrzykami i mocą taką, że choćby w stu na tysiące iść, że choćby świat cały porwać, sprać, stratować, w drzazgi rozbić i na obcasach roz- nieść, i samym przepaść, a jeszcze tam i po śmierci tancować, hołubce bić i ostro, po mazursku pokrzykiwać: „da dana!" ...Owe obertasy, krótkie, rwane, zawrotne, wściekłe, osza- lałe, zawadiackie a rzewliwe, siarczyste a zadumane i żalna nutą przeplecione, warem krwie ognistej tętniące a dobrosci pelne i kochania, jako chmura gradowa z nagła spadające, a pelne głosów serdecznych, pelne modrych patrzan, wiośnianych tchnień, woniejących poszumów, okwietnych sądów; jako te pola o wiośnie rozśpiewane, że i łza przez śmiechy płynie, i serce śpiewa radością, i dusza teskliwie rwie się za te rozlogi szerokie, za te lasy dalekie, we świat wszystek idzie marząca i ,,oj da dana!" przyśpiewuje. Takie to tany nieodpowiedzialne szły za tanami. Bo tak ano chłopaki naród się weseli w przygodny czas. ​


Odpowiedź :

epitety: „rakowiaki, drygliwe, baraszkujące“, „ ucinaną, brzękliwą nutą“, „skokliwymi przyśpiewkami“,  „weselnej gędźby i bujnej, mocnej, zuchowatej młodości“,   „figlów uciesznych“, „mazury, długie“, „równie nieobjęte“, mazury (...) przyciężkie a strzeliste, tęskliwe a zuchwałe, posuwiste a groźne, godne a zabijackie i nieustępliwe“, „bór wyniosły",

„obertasy, krótkie, rwane, zawrotne, wściekłe, oszalałe, zawadiackie a rzewliwe, siarczyste a zadumane“,  „głosów serdecznych“, „modrych patrzań, wiośnianych tchnień, woniejących poszumów, okwietnych sadów“, „lasy dalekie“, „tany nieodpowiedzialne“, „przygodny czas“

metafory: „obertasy (...) żalna nutą przeplecione, /warem krwie ognistej tętniące a dobrości pełne i kochania“, „serce śpiewa radością“, „dusza tęskliwie rwie się“,  

porównania: „przyśpiewkami sadzone, jako te pasy nabijane“,  „mazury, długie kiej miedze rozłożyste jako te grusze Maćkowe“,  „szerokie niby te równie nieobjęte“,  „roźne, godne a zabijackie i nieustępliwe, jako te chłopy“, „zwarci w kupę niby w ten bór wyniosły",  „jako chmura gradowa z nagła spadające“, „jako te pola o wiośnie rozśpiewane“,