Odpowiedź:
Drogi Pamiętniku,
Wczoraj w szkole, odbywały się różnego typu konkursy, szkoła nazwała to dniem konkursów. Np. był konkurs geograficzny, matematyczny, z języka polskiego, z biologii i z historii. Jak większość osób wie, jestem dobra z historii, mam same 6 i 5. A że znalazł się taki dzień, to moja przyjaciółka Matylda namawiała mnie, żebym wystartowała. Graliśmy bowiem o 3 godzinne bilety do aquaparku. Bardzo chciałam je wygrać, ale jestem osobą okropnie nieśmiałą, dlatego chciałam zrezygnować. I nie mam pojęcia jakim cudem, ale Matylda przez pół dnia, tak mnie męczyła żebym wystartowała, aż w końcu się zgodziłam. Pomyślałam bowiem, że nawet jeśli nic nie wygram, będzie to dobra zabawa, a przecież nikt nie będzie miał do mnie pretensji, przecież to tylko konkurs. No to na 5 lekcji poszłam do sali 207 i napisałam pracę. Zdziwiłam się, bo była banalna! Z uśmiechem jako pierwsza oddałam kartkę. Dzisiaj, na lekcji angielskiego, pani dyrektor zwołała apel przez radiowęzeł. Matylda zaczęła się ekscytować, mówiła że zaraz się okaże, czy pojadę do parku wodnego! Poprosiłam ją, żeby przestała, bo wystartowałam w konkursie dla dobrej zabawy, nie dla nagrody. Gdy Pani Dyrektor wyczytała moje nazwisko, i powiedziała że zwyciężyłam w konkursie z historii, odjęło mi mowę, i aż rozpłakałam się ze szczęścia. Z dumą odebrałam bilety, i nawet nie wiesz pamiętniku jaka Matylda była szczęśliwa! Ciągle powtarzała jak zepsuta zabawka: a nie mówiłam? a nie mówiłam? Pomyślałam, że strach i moja nieśmiałość zabije więcej moich marzeń niż jakakolwiek porażka. Postanowiłam że przestanę się bać trudnych decyzji, bo to uczyni mnie szczęśliwszą!
Ja już kończę, więc widzimy się jutro.
Do zobaczenia!
*Twoje imię*
---
Z góry przepraszam za jakiekolwiek błędy ortograficzne gramatyczne i interpunkcyjne, mam nadzieję że pomogłam, jak dasz najka do będę mega wdzięczna, pozdrawiam cieplutko <33
~by hejkanaklejka
