Odpowiedź:
Nie jestem pewien dokładnie o co pytasz, ale chyba chodzi Ci o wartościowość w kwasach (?)
Wyjaśnienie:
"I" piszemy nad wodorem (H) bo wodór jest zawsze jednowartościowy. Z kolei tlen (O) najczęściej jest 2-wartościowy dlatego piszemy nad nim "II"
W podanym przez Ciebie przykładzie kwasu siarkowego (VI) mamy:
- jednowartościowy wodór (dwa atomy)
oraz
- resztę kwasową (SO4), która składa się z czterech tlenów (O4) i siarki.
Czyli mamy H2 (jednowartościowy) O4 (każdy z tlenów dwuwartościowy i siarkę (szcześciowartościowa = dlatego kwas siarkowy VI).
W przypadku większości popularnych kwasów to właśnie numerek w nawiasie obok atomu głównego pierwiastka określa jego wartościowość.
Na przykład: kwas azotowy V - HNO3 - wodór jak to wodór jednowartościowy, tlen dwuwartościowy i azot pięciowartościowy. Możesz to sobie rozkmnić w ten sposób (chociaż nie jest to żaden naukowa metoda, ale w większości przypadków działa):
Jak masz kwas, dajmy na to, siarkowy (IV), to patrzysz na jego wzór H2SO3
i najpierw liczysz ile masz atomów tlenu, mnożysz je razy dwa (bo są dwuwartościowe) potem odejmujesz liczbę atomów wodoru (są zawsze jednowartościowe i wychodzi Ci wartościowość głównego pierwiastka.
Czyli dla H2SO3 będzie: 3x2 (tlen) - 2x1 (wodór) = 6-2=4 >>> tylu wartościowa jest siarka w tym kwasie dlatego kwas siarkowy (IV)
HNO3 = 3x2 (tlen) - 1x1 (wodór) = 6-1 = 5 >>> kwas azotowy (V)
HClO4 = 4x2 (tlen) - 1x1 (wodór) = 8-1 = 7 >>> kwas chlorowy (VII)
